Alexandre Dumas \ Jean-Paul Sartre

Kean

Teatr TV

* Spektakl telewizyjny
* Rok produkcji: 1991
* Dane techniczne: Premiera:Spektakl przezentowany w dwóch częściach:
cz. I 14.09.1991, cz. II 21.10.1991
Edmund Kean, aktor angielski, uznawany za najwybitniejszego tragika pierwszej połowy XIX wieku, urodził się w roku 1787. Pochodzenie i szczegóły biografii z lat jego młodości są nieznane. Wiadomo jednak, że wychował się wśród aktorów. Jak wyglądał – zdania są podzielone. Jedni piszą, że był mężczyzną postawnym i pięknym, inni że przeciwnie – małym i ułomnym. Niezaprzeczalnie miał olbrzymi talent, który błyszczał pełnym blaskiem szczególnie w rolach szekspirowskich, które przyniosły Keanowi olbrzymią sławę. „Oglądać jego grę – twierdził Coleridge – to tyle, co czytać Szekspira w świetle przeszywającej niebiosa błyskawicy”. Młody i nikomu wówczas nie znany biuralista Aleksander Dumas (ojciec), zobaczył Keana na scenie raz jeden w roli Ryszarda III podczas gościnnych występów w Paryżu w 1828 roku. Aktor, choć jeszcze nie taki stary, był już wówczas bardzo schorowany. „Choć już nie był w swojej najlepszej formie, to ze sposobu w jaki grał, można się było domyśleć, jak wielkim kiedyś był artystą” – pisano. Niepospolity kunszt i legenda otaczająca „tytanicznego” Keana tak zafascynowała Dumasa, że napisał o nim sztukę. Jej premiera odbyła się w sierpniu 1836 roku, w trzy lata po śmierci aktora. Ponad sto lat później Jean-Paul Sartre odnalazł w tym utworze materiał korespondujący ze swoimi filozoficznymi tezami. Odświeżył go więc i do romantycznego melodramatu dodał głębsze rozważania o wolności jednostki w społeczeństwie i o samostanowieniu przez człowieka praw moralnych. „Życie Keana jest w tej sztuce tylko pretekstem dla powiedzenia rzeczy ważniejszych” – powiedział reżyser telewizyjnego przedstawienia. „Podstawowy problem sztuki polega na tym, że Kean – wspaniały artysta – nie posiada żadnych obywatelskich praw, żyje na marginesie. Jest zabawką w rękach arystokracji, która obsypuje go komplementami, dopuszcza na salony, ale traktuje jak kraby kupowane dla pieska na Majorce. Jest to sztuka o okrucieństwie zawodu aktora.”[PAT]
Ekipa

* Autor: Aleksander (ojciec) Dumas
* Przekład: Jerzy Macierakowski
* Reżyseria: Wojciech Adamczyk
* Realizacja telewizyjna: Anna Hałasińska
* Scenografia: Janusz Sosnowski
* Charakteryzacja: Małgorzata Majewska
* Obsada aktorska: Janusz Gajos (Edmund Kean), Marek Bargiełowski (Hrabia de Koefeld), Karol Strasburger (Jerzy książę Walii), Władysław Kowalski (Salomon), Maciej Szary (Lord Mewill), Anna Romantowska (Elena hrabina de Koefeld), Grażyna Marzec (Amy), Joanna Szczepkowska (Anna Damby), Anna Chitro (Pokojówka), Stanisław Górka (Inspicjent), Mieczysław Gajda (Darius), Mariusz Leszczyński (Peter Patt), Krzysztof Stroiński (Kuglarz), Iwona Rulewicz (Fanny), Teodor Gendera (Konstabl), Andrzej Wi??niewski (Lokaj), Tadeusz Hanusek (Majordomus), Tomasz Kozłowicz (Philips), Andrzej Piszczatowski (Konstabl), Jolanta Czaplińska, Elżbieta Kamińska, Jerzy Słonka, Krzysztof Stroiński
źródło: filmpolski.pl

RECENZJE:

Alexandre Dumas \ Jean-Paul Sartre, „Kean”, teatr TV

„Większość miłośników teatru pamięta ten świetny spektakl (ŻYCIE WARSZAWY)”
„Wielka rola Janusza Gajosa (POLITYKA)”